Fotoğrafçılık 18. yüzyıldan itibaren yaygın bir şekilde uygulanan meslek gruplarından birisi olmuş, zaman içerisinde işlevini değiştererek bir sanat olarak algılanmış. Sürekli değişen ve gelişen teknoloji her mesleği olduğu gibi Fotoğrafçılığı’da etkilemiş ve gruplarının çeşitlenmesine sebep olmuştur. Aslında Fotoğraf Sanatı’nın belli bir değişkenliğinin olması kesin kez beklenen bir sonuçtur. Fakat Fotoğrafçılık ve buna bağlı olarak yapılan meslek teknolojinin sunduğu imkanların altında ezilmiştir.
FOTO MUHABİRLİĞİ
Fotoğrafçılığın alt gruplarından olan foto muhabirliği bunlardan bir tanesidir.
Sokakta elinde kocaman bir fotoğraf makinesi, objektif ve diğer ekipmanları taşıyan kişileri gördüğümüzde kimi zaman hayranlıkla baktığımız olmuştur.
Özellikle 5–6 yıl öncesine kadar bu durum yaygın bir şekilde geçerliliğini koruyordu. Fakat gelişen teknoloji özellikle dijital fotoğraf makineleri ve cep telefonlarının yaygınlaşmasını sağlayınca bu defa yeni bir meslek daha doğmuş oldu. Bu mesleğin bugün ki ismine “Fahri foto muhabirliği” denmekte.
Artık herhangi bir yerde yaşanan olaylar, kazalar vatandaşların cep telefonlarına giriyor, hatta bu görüntüler ciddi fiyatlar üzerinden medyaya servis ediliyor. Fahri muhabirlik mesleğinin en güzel örneğini 11 Eylül Saldırıları sırasında dünya tanıdı. Uçakların kulelere çarpması vatandaşlar tarafından görüntülendi ve büyük medya holdinglerine ciddi paralar karşılığında satıldı.
FOTOĞRAF SANATI BİTİYOR MU ?
Teknolojinin oldukça fazla ilerlemesi belki de bir sanatında sona ermesini sağlayacak. Fotoğrafçılık Sanatı eskiden değer gören sanat ve meslek gruplarının başında yer alırken bugün işlevini yitirmiş ve yıpratmıştır. Öyle ki dijital fotoğraf makinelerinin çıkmasıyla birlikte bireylerin fotoğrafa olan ilgisi artmıştır.
Bugün bir çok kişi fotoğraf sanatçılığının sadece ‘kuş – börtü böcek’ çekmekle var olduğuna inanıyor. Durumun aslında öyle olmadığı bilinen bir gerçek. Çünkü bu sanatı ifşa etmek için fazlaca vakit ve ekonomik yeterliliğin olması bilinen bir gerçektir. İnsanlar bu durumun farkında olmasına rağmen sırf ego tatmini sebebiyle bazı gerçeklere göz yummaktadır.
Elbette ki dijital fotoğraf makinelerinin gelişmesi kötü bir durum değildir fakat hemen her yerde en ufak bir pozlamadan dahi haberi olmayan kişilerin ‘fotoğraf sanatçıyım’ diye ortada dolaşması gerçek sanatkarların emeğine gölge düşürür bir niteliğe kavuşmuştur.
Sanat, verilen emek ile ortaya çıkar. Eğer ki bir meslek grubunda veya sanat dalında emeğinizi vermeden iş yapmaya çalışıyorsanız bu sadece hazırcılık ve neme lazımcılık anlamı taşır.
Fotoğraf sanatı da emek isteyen, üzerinde uğraşlar verilmesi gereken bir sanat dalı olduğundan ötürü apayrı bir düşünceyi yansıtır.
Kısaca belirtmek gerekirse dijital çağda daha az emek daha fazla görsel ortaya çıkmış bu da fotoğraf sanatına olan bakış açısının değişmesine sebebiyet vermiştir. Bu da fotoğraflar üzerindeki kalitenin ve bakış açısının düşmesine sebep olmuştur.
Fotoğrafçılık darbe alıyordur elbette, yozlaşıyordur hatta ama bence bitmesi mümkün değil, çünkü sadece belli bir amaç için yapılmaz fotoğrafçılık, bir sanattır o ve bu işin hayata hep bir fotoğraf karesiymiş gibi bakan sanatkarları vardır. O yüzden asla ölmez fotoğrafçılık.
fotoğrafçılık biter mi ya o bir hayata bakış tarzı bence… benim hayata katlanabilmemin nedenidir fotoğraf çekmek