Eğitimin, bir yöntemler silsilesi olmaktan çok başlı başına bir bilim dalı olduğu fark edildiğinden ve kabul edildiğinden beri, eski dönemlerden bu yana gelen felsefi, psikolojik, sosyolojik ve bilimsel yaklaşımlar ile eğitim bilimleri ile birlikte yaklaşımlar üretmeye başladı. Merkeze öğrenciyi, öğreteni, yöntemi, konuyu koyan ya da eğitimi, öğrencinin başlı başına psikolojisine, karakterine, zekasına dayalı gerçekleştiren pek çok yaklaşım geliştirildi.
Diğer yandan, yapılacak eğitimin genel yaklaşımı her ne olursa, o yaklaşıma göre belirlenen eğitim yöntemleri, geçen zaman içinde daha sistematik, daha iyi tasnif edilmiş ve en önemlisi, gelişen teknik-teknolojik imkanlarla birlikte daha interaktif hale gelmiştir. Ezberin tamamen başarısız ve faydasız olduğunu tespit eden kuramcılar, gelişen teknolojiyi kullanarak, öğrencinin hafızasında daha iyi yer edecek olan yöntemlerle geleneksel yöntemleri tasnif ettiler. Kitleye göre değişen bu tekniklere kısaca bakalım:
1 – Bireye ya da Küçük Gruplara Yönelik Eğitim Yöntemleri
- Sunum Yapma: Teknik imkanlar dahilinde kısa zaman içinde daha fazla materyal kullanarak ve her türden öğrenciye hitap ederek yapılan sunumlar, daha çok bir durumu ya da kavramı geniş gruplara öğretirken kullanılır. Görsel hafızanın gücü sayesinde, etkin bir öğretme yöntemi sayılabilir.
- Göstererek Yapma (Demostrasyon): Katılımcı bir yöntem olan göstererek yapma, öğreticinin göstermesi eşliğinde öğrenci kitlenin yaparak öğrenmesine dayanır. İnteraktif bir öğrenme biçimi olan demostrasyon, akılda kalıcılığı yüksek bir yöntemdir.
- Soru-Cevap: Kontrol edebilmenin sağlıklı bir yöntemidir. Öğrenilen bilgiler pekiştirilerek ve kitlenin neyi ne kadar öğrendiği denetlenerek yol almayı sağlar.
- Beyin Fırtınası: Bireysel çağrışımlar yoluyla katılım sağlanan, sorulan tek bir soru üzerinden gidilerek kitlenin doğrudan eğitime katıldığı yöntemdir.
- Rol Yapma: Bir kavram ya da konu oyunlaştırılarak canlandırır. Bu sayede kitle, yalnızca konuyu öğrenmekle kalmaz, empati ve özgüven duygularını da geliştirir. Rol yapabilme sayesinde sosyal bir çevredeki girişimciliğini güçlendiren öğrenci, olmadığı bir role bürünme sayesinde de bir başkasının yerine kendini koyabilmeyi öğrenebilir.
- Grup Tartışmaları: Bir tür münazara sayabileceğimiz bu tartışmalar sayesinde konuyu tartışarak ele alan gruplar, öğrenme sırasında es geçilebilecek, dikkat çekmeyecek ve hatta akla gelmeyebilecek yönleri ile konuyu öğrenebilmektedirler.
2 – Diğer Yöntemler:
- Atlı Karınca: Her biri eğitim yapılan alanın farklı köşelerine gidecek dört grup oluşturulur. Her grubun farklı bir eğitimcisi olur ve gruplar sabit kalmak suretiyle yalnızca eğitimciler değişir. Bu sayede aynı konuyu dört farklı yaklaşımdan öğrenen öğrenciler için çeşitlendirilerek güçlendirilmiş bir eğitim sağlanmış olur.
- Çember Yöntemi: Oluşturulan iki çember içindeki gruplara tartışmaları için konu sunulur. Ardından dış çemberde bulunan kişi sağa kayarak tartışma sürdürülür.
- Kartopu Yöntemi: Başlangıçta, belli bir konu üzerinde iki kişi tartışırken belirlenen süreler içinde üçüncü, dördüncü ve daha fazla kişiler tartışmaya katılır.
sunum yapma… nefret ederim, maalesef iş için aldığımız eğitimlerde birkaç kez sunum yapmak zorunda kaldım, hayatımın en kötü anlarıydı, yetenek işi gerçekten, bilmekle değil adı üstünde sunmakla ilgili, bu yüzden de herkes yapamaz